آموزش نصب VMware ESXi 6

آموزش نصب VMware ESXi 6

راه های زیادی برای نصب هایپروایزر ESXi  وجود دارد. علاقه مندان به Homelab می توانند ESXi را از طریق فلش مموری خود اجرا کنند. حتما از خود می پرسید چرا بیشتر افراد از این روش استفاده می کنند.  دلایل متعددی برای انجام اینکار وجود دارد.  اولا استفاده از فلش مموری می تواند پورت SATA شما را ذخیره کند.  این موضوع برای مادربوردهایی که محدودیت دارند بسیار عالی است.  همچنین شما نیازی به دیسک اضافی نخواهید داشت و می توانید از موارد اشتراکی برای اجرای هایپروایزر خود استفاده کنید. اگر نسبت به استفاده از فلش مموری شک دارید می توانید از  فضای ذخیره سازی مشترک استفاده کنید حتی اگر  در حال استفاده از  نسخه رایگان ESXI   هستید. در این مقاله قصد داریم نحوه نصب VMware ESXi 6  را با هم مرور کنیم.

روش های مختلفی برای نصب و راه اندازی VMware ESXi وجود دارد:

• نصب در فلش مموری که  بعدا  توسط سرور مورد استفاده قرار می گیرد.
• نصب بر روی  هارد دیسک SATA/SAS محلی یا FC drive که می توان آن را برای افزونگی بر روی RAID1 نصب کرد.
• نصب بر روی کارت حافظه SD
• بوت  شدن از LUN از طریق کارت سخت افزاری  iSCSI ، FC یا FCoE
• بوت توسط سرویس دهنده نصب خودکار (Auto Deploy)

 

راهنمای نصب VMware ESXi 6:

استفاده از فلش مموری به عنوان دستگاه  بوت(راه انداز):

در این شرایط، فرایند نصب باعث پارتیشن بندی فلش مموری می شود:

شما می توانید فایل ISO را بر روی سی دی رایت کنید و سپس از آن برای نصب ESXI بهره مند شوید.  همچنین قادر خواهید بود از ورک استیشن VMware برای ایجاد یک  دستگاه مجازی جدید به عنوان منبع استفاده کنید، سپس فلش مموری را متصل کنید و از آن  به عنوان مقصد نصب بهره مند شوید. تصویر زیر محیطی از ورک استیشن VMWare را نشان می دهد:

قبل از اینکه نصب کننده کار خود را آغاز کند، باید کیبورد و پسورد روت را تنظیم کنید. این موضوع بسیار مهم است زیرا زبان پیش فرض به صورت انگلیسی است.  اگر  زبان کیبورد شما متفاوت باشد بعدا با مشکل مواجه خواهید شد. پس  در این مرحله باید زبان مناسبی را انتخاب کنید:

بعد از اینکه نصب به اتمام رسید، فلش مموری را  از ورک استیشن خارج کنید و به سرور خود وصل نمایید. به خاطر داشته باشید که باید BIOS سرور خود را به گونه ای تنظیم کند که بتواند از طریق فلش بوت شود. بعد از اینکار باید پیکربندی های شبکه را انجام دهید. این پیکربندی ها بسیار ساده و اسان انجام می شود . زمانی که برای اولین بار DCUI  را باز می کنید راهنمایی هایی را در مورد این پیکربندی ها دریافت خواهید کرد. برای اینکه به DCUI دسترسی داشته باشید باید کلید F2 را بزنید.  اولین بوت به شما اجازه می دهد آی پی آدرس خود و سایر تنظیمات شبکه همچون Hostname ،DNS و سایر موارد را تنظیم کنید.  انجام این مراحل برای افرادی که با شبکه و مفاهیم آن اشنا هستند بسیار ساده خواهد بود:

بعد از اینکه تمامی مراحل را تکمیل کردید، نصب vSphere client بسیار ساده خواهد بود.  این نرم افزار بسیار محبوب تر از نرم افزارهای دیگری است که بر پایه وب طراحی شده اند زیرا سرعت بیشتری دارد.  شرکت VMware بهینه سازی های قابل توجهی را در نرم افزار vSphere 6.0 خود انجام داده است. لاگین کردن در این نسخه ۱۳ بار سریع تر است و در نهایت می توانید کار خود را ۵۰ بار سریع تر به پایان برسانید. vSphere client مبتنی بر  ویندوز بر روی  رسانه نصب vCenter server در دسترس است . همچنین شما می توانید این نرم افزار را  از طریق مرورگر وب دانلود کنید.

 

مفهوم مجازی سازی - 1

مفهوم مجازی سازی

[caption id="" align="alignnone" width="640"] مفهوم مجازی سازی[/caption]

مجازی سازی چیست

مفهوم مجازی سازی: مجازی سازی به روند ایجاد یک نمایش مجازی یا نرم افزاری از یک چیز سخت افزاری اطلاق می شود. مجازی سازی می تواند در لایه های Application ها ، سرورها ، استوریج ها و شبکه انجام شود و مجازی سازی به عنوان تنها راه قطعی کاهش هزینه های IT و بالابردن بهره وری و چابکی آن در همه مقیاس ها معرفی می شود.

مزایای مجازی سازی

مجازی سازی می تواند باعث افزایش چابکی و انعطاف پذیری و مقیاس پذیری IT می شود و در عین حال با استفاده از آن می توان کلی در هزینه ها صرفه جویی کرد. فضاهای کاری بسیار آسانتر و با قابلیت و سطح دسترسی بالاتری راه اندازی گردند و کلیه عملیات می تواند بصورت کاملا اتوماتیک انجام گیرد و منجر به آسانتر شدن و کم هزینه شدن مدیریت می گردد. از مزایای دیگر استفاده از مجازی سازی می توان به موارزد زیر اشاره نمود:

• کاهش هزینه های تجهیزاتی و عملیاتی
• کاهش شدید و یا حذف وقفه Downtime
• افزایش چابکی و بهره وری و پاسخگویی IT
• تخصیص برنامه ها و منابع سریع
• قابلیت های Business Continuity و Disaster Recovery
• مدیریت آسان دیتاسنتر
• ایجاد یک دیتاسنتر مستحکم مبتنی بر نرم افزار

مجازی سازی چگونه کار می کند

مجازی سازی

امروزه سازمانهای IT با چالش محدودیت سرورهای X86 روبرو هستند و این سرورها طوری طراحی شده اند که فقط یک سیستم عامل و یک Application در لحظه اجرا می کند. در نتیجه ، حتی دیتاسنترهای کوچک نیز باید سرورهای زیادی را خرید و راه اندازی نمایند در حالی که هر سیستم عامل و Application حداکثر از 5 الی 15 درصد از ظرفیت سرور استفاده می کند.

مجازی سازی از یک نرم افزار برای شبیه سازی سخت افزار و ایجاد یک سیستم کامپیوتری مجازی استفاده می کند. انجام این مهم به صاحبان مشاغل و سازماها این اان را می دهد تا بتوانند چندین سیستم مجازی و چندین سیستم عامل و برنامه کاربردی بر روی تنها یک سرور اجرا و پیاده سازی نمایند و این از لحاظ اقتصادی به نفع سازمانها و محیطهای کسب . کار می باشد.

ماشین مجازی

یک سیستم کامپیوتر مجازی که با نام اختصاری VM یا همان Virtual Machine نشان می دهند: نرم افزاری کاملا ایزوله که سیستم عامل مخصوص به خود را دارد و برنامه های کاربردی مخصوص خود را در داخل آن سیستم عامل شامل می شود. هر ماشین مجازی بصورت کاملا خود مختار و مستفل کار می کند. قرار دادن چندین ماشین مجازی VM در داخل یک کامپیوتر ، قابلیت اجرای چندین سیستم عامل و چندین برنامه کاربردی مختلف را بر روی تنها یک سرور یا هاست فیزیکی میسر می سازد.

وجود یک لایه بسیار نازک نرم افزاری که هایپروایزر Hypervisor نامیده می شود ماشین های مجازی را از هاست فیزیکی جدا می سازد و بصورت دینامیک منابع سخت افزاری را به هر ماشین مجازی اختصاص می دهد.

قابلیتهای کلیدی یک ماشین مجازی

قابلیتهای ذیل بخشی از قابلیتهای یک ماشین مجازی می باشند.

قابلیت پارتیشن بندی 

• اجرای چندین سیستم عامل بر روی یک ماشین فیزیکی
• تقسیم بندی منابع سیستمی بین ماشین های مجازی

ایزوله سازی 

• ایجاد امکان ایزوله سازی امنیتی و خطا در لایه سخت افزار
• حفظ کارایی و Performance با امکان کنترل پیشرفته منابع

کپسوله سازی 

• امکان ذخیره کلیه وضعیت سیستمی یک ماشین مجازی در فایل
• انتقال و کپی ماشین مجازی به راحتی انتقال و کپی فایل

استقلال سخت افزاری 

• تخصیص یا Migrate هرگونه ماشین مجازی بر روی هر سرور فیزیکی

مستحکم سازی لایه سرور

با استفاده از مجازی سازی سرور ، یک سازمان می تواند از حداکثر منابع سروری خود استفاده نماید و نیازمندی به تعداد زیادی سرور فیزیکی را کاهش دهد. نتیجه این کار باعث مستحکم سازی لایه سرور که باعث بالابردن کارایی و کاهش هزینه ها می گردد.

مجازی سازی به مفهوم رایانش ابری نمی باشد

رایانش ابری مفهومی متفاوت از مجازی سازی دارد. می توان گفت با استفاده از مجازی سازی می توان راهکار رایانش ابری را پیاده سازی نمود. رایانش ابری یا Cloud Computing به تحویل منابع ابری اشتراکی که شامل دیتا یا برنامه ها می باشند از طریق اینترنت و در صورت درخواست کاربر گفته می شود. شما خواهناخواه به سمت ساختار ابری حرکت خواهید کرد و می توانید این کار را از مجازی سازی سرورهای خود و حرکت دادن آنها به سمت Cloud Computing شروع کنید و چابکی و قدرتت سرویس رسانی خود را بالا ببرید.

 

شروع کار

آیا آماده مرحله بعدی هستید؟ در این مرحله در خصوص انواع مجازی سازی و منابع مورد نیاز برای یادگیری چگونگی راه اندازی مجازی سازی خواهیم پرداخت.

مجازی سازی سرور 

بسیاری از سرورهای فیزیکی که ما استفاده می کنیم از کمتر از 15 درصد از ظرفیت منابع خود استفاده می کنند و باعث پراکندگی و پیچیدگی بیش از حد سرورها می شوند. مجازی سازی سرور این کارایی های پایین و ناکارامدی ها را با اجازه دادن به اجرای چندین سیستم عامل بر روی تنها یک سرور فیزیکی به عنوان ماشین مجازی که می تواند به منابع اساسی سروری دسترسی داشته باشند ، برطرف می نماید.

مرحله بعدی تجمیع کلاستری از سرورها در یک کلاستر و یک منبع کلی شامل کلیه Resource های سروری که باعث بهبود کارایی کلی و کاهش هزینه ها می شود. مجازی سازی سرور همچنین قابلیت تسریع در ایجاد لودهای کاری و بالابردن Performance برنامه های کاربردی و دسترسی بالا در اختیار کاربر قرار می دهد.

مجازی سازی شبکه 

مجازی سازی شبکه به تولید مثل کامل یک شبکه فیزیکی بر روی نرم افزار اطلاق می شود. برنامه های کاربردی بر روی شبکه مجازی درست به مانند شبکه فیزیکی اجرا می شوند. مجازی سازی شبکه ، Device ها و سرویسهای منطقی شبکه ای را از قبیل پورتهای منطقی ، سوئیچها ، روترها ، فایروالها ، لود بالانسرها و VPN ها و غیره را برای ارتباط با لودهای کاری ارائه می دهد.

شبکه های مجازی قابلیتهایی مشابه با شبکه فیزیکی را ارائه می دهند که در آن منافع عملیاتی و استقلال سخت افزار مجازی سازی تضمین شده می باشد.

مجازی سازی دسکتاپ 

ساخت دسکتاپها با یک سرویس مدیریت شده به شما فرصت پاسخگویی بسیار سریعتر به تغییرات مورد نیاز و فرصتها را می دهد. شما می توانید با این راهکار هزینه های خود را از طریق بالابردن سرعت سرویس و تحویل سریع دسکتاپهای مجازی به شدت کاهش نمایید و ماشینهای مجازی و Application ها را در اختیار دفاتر و شعبات فرعی و کارمندان خارج از سازمان و حتی کاربران موبایل و تبلت سازمان خود قرار دهید.

 

 

معرفی دروپال (Drupal)

معرفی دروپال (Drupal)

"دروپال یکی از بهترین سیستم های مدیریت محتواست، پس چرا یک سیستم ساده ارسال خبر یا ایجاد رویداد نداره"
ممکنه شما هم این حرف رو از آدم های حرفه ای شنیده باشید از کسانی که سیستم های مدیریت محتوا رو به خوبی میشناسند. این یک نقد منصفانه است تا وقتی که ما در مورد یک سیستم مدیریت محتوا صحبت میکنیم اما آیا دروپال یک سیستم مدیریت محتواست؟

این که دروپال یک سیستم مدیریت محتوا نیست خیلی واضح نیست. دروپال باید یک چیز باشد. دروپال یک فریم ورک مدیریت محتواست (link is external). یک فریم ورک برای ایجاد یک سیستم مدیریت محتوا متناسب با نیاز شما.
دروپال برای رسیدن به این نقطه راه پر پیچ و خمی را طی کرده است. اول به عنوان یک نرم افزار مدیریت تالار گفتگو معرفی شد بعدها قسمت هایی از محتوا که به اونها نود (node) میگفت رو به خودش اضافه کرد و کم کم توسعه پیدا کرد به طوری که کاربران احساس کردند دروپال فراتر از یک سیستم مدیریت محتواست. بنابراین شروع به ایجاد سیستم های خاصی از دروپال کردند. البته بحث های زیادی (link is external) در مورد اینکه دروپال یک فریم ورک هست یا یک اپلیکیشن مدیریت صفحات وجود داره.

تا دروپال نسخه 4.6 هنوز هم از دروپال به عنوان یک سیستم مدیریت محتوا نام برده میشد. نود (node) هسته سیستم بود و کار ماژول ها این بود که بعد از نصب به شما اجازه ایجاد "نودهای خبری" یا "نودهای رویداد" یا "نودهای گالری" و ... میداد. و اینجا دقیقا جایی هست که یک سیستم مدیریت محتوا متوقف میشه. یعنی سیستم های مدیریت محتوا برای این به وجود آمدند که به شما اجازه ایجاد مدیریت این نوع محتواها را بدهند و دروپال 4.6 به این نقطه رسیده بود.
اما دروپال متوقف نشد، حدودا از دروپال 4.7 دروپال به نقاط کلیدی از توسعه دست پیدا کرد مثل FORM API (link is external) و CCK (link is external) و VIEWS (link is external). اینها مسیر دروپال رو عوض کردند. هسته دروپال هنوز عوض نشده بود اما "نودهای خبری" ، "نودهای رویداد" و "نودهای گالری" به "فیلد متنی" ، "فیلد تاریخ" و "فیلد عکس" تبدیل شدند که شما از این به بعد میتونستید نوع محتوای خبری یا رویداد یا گالری دقیقا مطابق با آنچه نیاز دارید ایجاد کنید و "بلوک آخرین اخبار" به "بلوکی از آخرین اخبار از نوع محتوای اخبار شما که با views ساخته بودید و مطابق نیاز شما بود" تغییر کرد.

این روند تسریع شد و با دروپال 7 تکمیل شد. الان دیگه کسی ماژول تولید خبر نمی نویسد، این ماژول ها دیگه وجود ندارند. فرض دروپال اینه که شما به راحتی میتونید یک نوع محتوا برای خبرهای خودتون تولید کنید. و میتونید به این وسیله نیازهای خودتون به محتواهای خبری یا رویداد یا گالری رو برطرف کنید. و این شاید راز سخت بودن دروپال برای تازه کارهاست. چون اونها عادت دارند برای ایجاد خبر یک ماژول نصب کنند و خبرهاشون رو وارد کنند اما دروپال با این فرض کار میکنه که کاربر میدونه که برای ایجاد خبر چه فیلدهایی لازم هست و اونها رو می سازه و اخبارش رو تولید میکنه. بنابراین دروپال خیلی خوبه اگر شما میدونید چی میخواهید. اگر انتظار دارید برای ایجاد هر محتوا یک ماژول داشته باشید باید به شما بگم: متاسفم.

دروپال امروز یک ابزار برای ایجاد سیستم های مدیریت محتوا متناسب با نیازهای متفاوته. خیلی مهمه که کسانی که از دروپال برای ایجاد یک سایت استفاده میکنند این نکته را بدانند. دروپال یک سیستم مدیریت محتوا نیست، دروپال یک ابزار برای ایجاد سیستم مدیریت محتوایی است که شما به آن نیاز دارید و کاملا متناسب با نیازهای شما و یا سایت شماست. دروپال یک فریم ورک مدیریت محتواست.

در خیلی از حالات سیستم مدیریت محتوایی که شما به آن نیاز دارید ایجاد شده است. دروپال به اونها توزیع (distributions) میگه. اونها سیستم های مدیریت محتوایی هستند که با دروپال ساخته شده اند. Open Atrium (link is external) ( یک نرم افزار مدیریت پروژه) یکی از اولین توزیع های ساخته شده با دروپال است. توزیع های دیگه ای هم هستند مثل Managing News (link is external), Drupal Commons (link is external) و Open Academy (link is external) و ... . میتونید لیست اونها رو از صفحه توزیع های دروپالی (link is external) ببینید. ممکنه بعضی از اونها خیلی خوب نباشه اما خیلی از اونها واقعا میتونن برای نیازهای شما کافی باشند.
اما اگر هیچ کدام از این توزیع ها متناسب با نیاز دروپالی شما نیست، شما میتونید خودتون توزیع مناسب برای خودتون رو ایجاد کنید. ساختار منعطف دروپال به شما این امکان رو میده که به راحتی این کار رو انجام بدید. برای مدل کردن دیتا میتوانید از محتوا (Content) و فیلدها (CCK) استفاده کنید. نمایش مطالب رو میتونید به views و Panels (link is external) واگذار کنید. جریان های کاری رو با Workbench (link is external) پیاده سازی کنید، گروه ها و ساختار سایت و دسترسی های سلسله مراتبی رو با  Workbench access (link is external) و Organic Group (link is external) و Domain access پیاده سازی کنید یا از ماژول های دیگری که فکر میکنید به درد شما میخوره.

وقتی کار شما تموم شد شما یک سیستم مدیریت محتوا دارید که بر پایه دروپال است و کاملا هماهنگ با نیازهای شما خواهد بود. نگران نباشید بعد از ساختن یک سیستم مدیریت محتوای مختص خودتون باز هم میتونید از تمام قابلیت هایی که در دروپال وجود داره استفاده کنید. حتی میتونید از قابلیت های سیستم های مدیریت محتوایی که بر پایه دروپال ایجاد شدند هم استفاده کنید چون معمولا روش ایجاد ماژول ها و بلوک ها در دروپال یک جور هست. شما میتوانید از مستندات تمام پروژه های دروپالی استفاده کنید یا حتی از بلوک های اونها. این یک جامعه آزاد (link is external) هست. از آزادی خودتون لذت ببرید و اگر سیستم مدیریت محتوایی ایجاد کردید که خوب بود با بقیه به اشتراک بزارید تا در این جریان به آزادی دیگران هم کمک کرده باشید.

البته واضحه که ایجاد سایت با دروپال یک تفریح آخر هفته نیست برای ایجاد یک سایت خوب با دروپال باید برنامه داشت و خوب بررسی کرد اینطور نتیجه همیشه برای شما و مشتری شما باورنکردنی خواهد بود.

خصوصیات سیستم های مدیریت محتوا

خصوصیات سیستم های مدیریت محتوا

در مقایسه با سایتهای  Static که صرفا مجموعه ای از چند صفحه ثابت است که قابلیت ویرایش و ارتقای آن صرفا توسط طراح سایت امکان پذیر میباشد، سیستم مدیریت محتوای وب که با نام اختصاری WCMS یا Web Content Management System  شناخته می‌شود وجود دارد.

WCMS یک سیستم نرم‌افزاری است که ابزارهای از پیش آماده‌ای برای نوشتن مطالب، درج تصاویر و پیوندها و به‌طور کلی مدیریت یک یا چند وب‌سایت دارد و به کاربران اجازه می‌دهد حتی با دانشی اندک در زمینه‌ی زبان‌های برنامه‌نویسی وب یا زبان‌های نشانه‌گذاری، محتوای وب‌سایت خود را به سادگی ایجاد و مدیریت کنند.

سیستم مدیریت محتوای وب به کاربران غیرفنی اجازه می‌دهد با کمی آموزش، وب‌سایت خود را تغییر دهند. این سیستم‌ها معمولاً نیاز به یک مدیر سیستم و یا یک توسعه‌دهنده‌ی وب (برای راه‌اندازی و افزودن ویژگی‌ها) دارند، اما در درجه‌ی اول، ابزاری برای افراد غیرفنی به شمار می‌روند تا با استفاده از آن بتوانند وب‌سایت خود را نگهداری و مدیریت کنند.

 

سیستم مدیریت محتوا چیست؟

سیستم مدیریت محتوا ، ترجمه عبارت content management system  یا CMS است ، که به معنای سیستم نرم افزاری ای است که به کمک آن محتوا مدیریت می شود و به نرم افزارهایی گفته می شود که نظام قابل مدیریتی را در ثبت , بروزرسانی و بازیابی محتوا فراهم می آورند .  این نرم افزارها الزاما وابسته به وب نیستند و برنامه های کاربردی مدیریت محتوای وب سایت های اینترنتی , صرفا یک نمونه از این گونه سیستم های مدیریت محتوا  می باشد. لکن در کشور ما ایران ، بعلت گسترش این شاخه از نرم افزارهای سیستم مدیریت محتوا , عبارت cms  تنها به نرم افزارهای مدیریت وب سایت اطلاق می شود.

cms یا سیستم مدیریت محتوا چرخه زندگی صفحات وب سایت اینترنتی را از لحظه ایجاد تا زمان انقراض در بر می‌گیرند و به صاحبان این وب سایت ها , که لزوما آشنای با مباحث تخصصی اینترنت , وب و برنامه نویسی تحت وب نیستند ، اجازه می دهند تا بتوانند سایت های خود را به نحوی حرفه ای مدیریت کنند.

سیستم مدیریت محتوا تحولی شگرف در زمینه طراحی و مدیریت  وب سایت‌های اینترنتی به‌شمار می‌آید. امروزه توقع بینندگان سایت‌های وب بسیار بالا رفته و دیگر مرور وب سایت‌هایی با صفحات ثابت و راکد هیجانی در آنها ایجاد نمی‌کند. امروز کاربران به ‌‌دنبال سایت‌هایی می‌گردند که بتوانند به نوعی در گوشه‌ای از آن سهمی داشته باشند و ارائه محتوی، مطالب و اطلاعات جدید در هر بار رجوع کاربران به وب سایت ، می‌تواند آنها را پایبند سایت نماید.

یکی از مشکلاتی که تا امروز به نوعی باعث می‌شد تا افراد کمتری به فکر داشتن یک وب‌ سایت اینترنتی بیفتند هزینه‌های بالای طراحی آن بوده ، به عنوان نمونه برای طراحی وب سایتهای اینترنتی ، سابق بر این تعدادی نیروی متخصص طراح وب ، مشغول طراحی آن در چندین ماه و رفع ایراد و پشتیبانی از وب سایت می شدند لذا هزینه طراحی و پشتیبانی وب سایت بالا بود ، ولی امروزه با در دسترس بودن سیستم های مدیریت محتوا دیگر چنین مشکلی وجود ندارد.

در سال 1995 تعداد کاربران اینترنتی تنها 13 میلیون نفر در سراسر جهان را شامل می شد ، این در حالی است که این رقم در سال 2005 یعنی فقط ده سال بعد به 1 میلیلارد نفر رسید . این رشد انفجاری موجب شد تا کاربران زیادی به لزوم استفاده از اینترنت و وب پی برده و در فاصله این  سالها ، تعداد صفحات وب بر روی شبکه جهانی وب , به 60 میلیارد صفحه رسید . این نیاز روز افزون ,شرکتهای طراح وب را بر آن داشت تا با طراحی و پیاده سازی نرم افزارهای جامع همه منظوره که منطبق بر نیاز اغلب مشتریان باشد و به صورت قالبی منعطف بتوان بیشتر وب سایتهای اینترنتی را با آنها راه اندازی کرد . اینگونه نرم افزارها را بعدها نرم افزارهای مدیریت محتوا یا سیستم مدیریت محتوا (cms) نامیدند .

اما ایراد نرم افزارهای مدیریت محتوا این بود که یک تعامل یک سویه با مخاطبان برقرار می نمودند و فقط در راستای ارائه محتوی و اطلاع رسانی به ایشان ، طراحی و پیاده سازی شده بودند . این در حالی بود که بازدیدکنندگان وب ، به دنبال سایتهایی بودند که به نوعی در گوشه ای از آن سهمی داشته باشند . با توجه به این موضوع ، نرم افزارهای مدیریت محتوای تحت وب ، با قابلیت های برقراری ارتباط دو سویه با کاربران ، پا به عرصه وجود گذاشتند و با ارائه سرویسهای دو سویه ، مخاطبان سایت را در بروزرسانی محتوای سایت سهیم کردند .

در کشور  ما ایران نیز ، پس از استفاده از سیستم های مختلف مدیریت محتوای غیر بومی و انواع نرم افزارهای اینترنتی خارجی ، نیاز مبرمی به نرم افزار مدیریت محتوای بومی احساس می شد تا بتواند منطبق با سلیقه ها ، نیازها ، قوانین و مقررات بانکی و دولتی داخلی , پاسخگوی درخواست مشتریان باشد . با توجه به این مهم ، برخی از شرکتهای داخلی اقدام به طراحی و پیاده سازی نرم افزارهای مدیریت محتوا نمودند . شرکت توسعه مجازی ، یکی از پیشروان این عرصه در کشور محسوب می شود و سیستم مدیریت محتوای parscms را بر همین اساس , طراحی و پیاده سازی نمود .

چرا شما یک CMS لازم دارید ؟

اگر سایت شما هر چند وقت یکبار (مثلا هر دو هفته) به روز میشود میتوانید بجای اینکه هر بار به یک شرکت طراحی وب مراجعه کنید ، خودتان با نصب یکی از این برنامه های مدیریت محتوا ، تغییراتتان را روی سایت اعمال کنید .

اگر شما سایت خود را اصلا بروز نمیکنید ، باید کم کم به فکر بیافتید ، چون بیننده های شما وقتی همیشه با یک صفحه همیشگی روبرو شوند کم کم شما را فراموش میکنند ، چون چیز جدیدی برای عرضه ندارید .

یک CMS چه امکاناتی دارد ؟

طیف وسیعی از امکانات . اکثر CMS ها در ورژن های مختلف و با قابلیت های مختلف به بازار عرضه میشوند . البته قابلیت بروز کردن اطلاعات در همه مشترک است اما قابلیت های ویژه دیگری دارند که با قیمت های مختلف بشما پیشنهاد میدهند . از جمله:

1- مدیریت اطلاعات فرستاده شده توسط کاربران و تایید اطلاعات

2- چند زبانه بودن

3- ایجاد نقشه سایت داینامیک

4- امکان ایجاد تجارت الکترونیک یا فروشگاه مجازی

5- ایجاد فرم برای دریافت اطلاعات کاربران

6- بهینه سازی تصاویر آپلود شده

7- ایجاد و بروز کردن متا تگ ها

8- امکان جستجو در مطالب سایت

9- امنیت بیشتر

10- گزارش آمار بازدید از صفحات

11- و ....

کاربرد عمده سیستم های مدیریت محتوا:

 به ترتیب کاربرد و اهمیت محتوا به سه بخش کلی زیر تقسیم میشود :

محتوای متنی(Text Content) :

این محتوا شامل اخبار ، مقالات ، کتب و سایر محتواهای متنی از این قبیل میباشد که خود حجم عظیمی از اطلاعات را بر روی وب تشکیل می دهند .

محتوای چند رسانه ای( Multi Media Content ) :

این محتوا شامل صوت ، تصویر و فیلم میشود که برای مدیریت آن از استاندارهای خاصی استفاده می شود بهمین دلیل سیستم های مدیریتی در این بخش کاملا تخصصی بوده و عمدتا کاربرد عمومی ندارد

محتوای فایلی( File base Content ) :

این محتوا شامل فایلهای فشرده ، فایلهای اجرایی و کتب الکترونیک میباشد که عمدتا برای نگهداری و مدیریت آن لازم است از استاندارد های خاصی استفاده شود، این نوع محتوا نیز به اندازه محتوای چند رسانه ای کاملا تخصصی بوده و برای مدیریت آن کمتر از سیستم های مرسوم استفاده میشود .

سیستم های مدیریت محتوای از جهات دیگری نیز قابل بررسی هستند و آن نوع مدیریت و سطح بندی اطلاعات میباشد ، که پر اهمیت ترین بخش در آشنایی و کار با سیتم های مدیریت محتوا میباشد ، سیستم های مدیریت محتوا عمدتا دسترسی به اطلاعات را در سه بخش کلی در نظر می گیرند که به ترتیب : ایجاد یا ورود اطلاعات ، ویرایش ، مدیریت و انتشار اطلاعات

البته هر چه سیستم مدیریت محتوا تخصصی تر باشد این سطح بندی ها جزیی تر میشود به عنوان مثال ایجاد یا ورود اطلاعات خود میتواند بر حسب نوع و دسته بندی محتوای دارای بخشهای متفاوتی باشد به عنوان مثال میتوان به سیستم گردش خبر در خبرگزاری ها اشاره کرد که در هر بخش اعم از ورود ، ویرایش و انتشار دارای دسترسی های متفاوتی می باشد .

نوع دیگر سطح بندی اطلاعات در سیتم های مدیریت محتوا سطح بندی اطلاعات براساس گروههای کاربری است که دارای 2 بخش کلی Fronted  و Backend  می باشد در این حالت هر کاربر در خصوص برخورد با محتوا در یکی از این دو دسته بندی قرار خواهد گرفت که در زیر به آن اشاره خواهیم کرد:

بخش Fronted  :

کاربر به عنوان میهمان فرض شده و صرفا به اطلاعات و محتوای بدون سطح بندی یا اطلاعات عمومی (Public)   دسترسی دارد .

کاربر باید دارای شناسه کاربری یا سطح اولیه دسترسی به اطلاعات باشد که در این حالت کاربر مجاز به دریافت اطلاعات براساس دسترسی بالاتر از میهمان است و میتواند اطلاعات دارای این سطح را با استفاده از نام کاربری و رمز عبور خود دریافت کند عمدتا این سطح از اطلاعات نیز دارای اهمیت زیادی از لحاظ نوع دسترسی نمی باشد .

کاربر دارای سطح دسترسی ویژه به اطلاعات بوده و قادر به دریافت اطلاعات با درصد اهمیت بالاتری را داراست که این اطلاعات پس از بررسی های خاص امنیتی به او نمایش داده میشود
هر کدام از این سطوح خود نیز دارای زیر بخش های جزیی تر برای دسته بندی اطلاعات بوده که براساس نیاز کاربران هر سیستم مدیریت محتوا متغیر میباشد .

بخش Backend  :

کاربر با امکان ورود اطلاعات این کاربر قادر است تا به پشت صحنه سیستم مدیریت محتوا دسترسی داشته و نقش یک نویسنده تا تولید کننده محتوا را ایفا کند ، این کاربر تمامی دسترسی های بخش Fronted  را ممکن است دارا باشد .

کاربر با امکان ویرایش مطالب این کاربر به عنوان ویراستار محتوای ورودی عمل کرده و تمامی دسترسی های کاربران قبلی را داراست .

کاربر با امکان انتشار مطالب که در واقع جزیی ترین بخش از مدیریت سیستم را داراست و از دسترسی تمامی کاربران قبلی بهره میبرد .

مدیران جز، مدیران ارشد، تعریف این دو سطح دسترسی به ساختار دسترسی ها در سیستم مدبریت محتوا بر میگردد .

سیستم های مدیریت محتوای از جهاتی دیگری نیز قابل بررسی هستند که از آن جمله شیوه ذخیره سازی محتوا آنهاست.

شیوه های مرسوم در ذخیره سازی اطلاعات

شیوه ذخیره سازی خام اطلاعات :

در این شیوه اطلاعات بدون هیچ گونه تغییری و با فرمت اصلی ذخیره میشود ، این شیوه از لحاظ امنیتی دارای اشکالات فراوانی می باشد که آن جمله به عدم کنترل دسترسی به محتوا میتوان اشاره کرد .

شیوه ذخیره سازی اطلاعات بصورت فایل های تغییر یافته یا کد شده :

در این شیوه برای امنیت بیشتر اطلاعات تغییر شکل داده و از فرمت اصلی خود خارج میشود تا دسترسی به سورس اطلاعات تقریبا غیر ممکن شود ، عیب این شیوه عدم امکان پردازش های موازی بر روی اطلاعات میباشد .

شیوه ذخیره سازی در بانک اطلاعاتی :

در این شیوه اطلاعات با فرمتی خاص در بانک های اطلاعاتی دخیره شده و قابلیت پردازش و تعیین سطح دسترسی را دارا هستند ، این شیوه جزء پرکاربردترین شیوه در ذخیره اطلاعات بوده و دارای ضریب امنیتی بالایی نیز میباشد .

سیستم های مدیریت محتوا نسبت به نسل های اولیه خود کاملا تغییر یاقته اند و قادر شده اند تا بصورت همزمان و با استفاده از امکانات جدید انواع محتوا را بسادگی مدیریت و کنترل نمایند بدین ترتیب به جای استفاده از چندین سیستم مدیریت محتوا کافی است تا یک سیستم را با امکانات تکمیلی استفاده کرد به عنوان مثال سیستم مدیریت محتوای میترا قادر است تا بصورت همزمان محتوای متنی ، تصویری ، صوتی و فایلی را با هم مدیریت و سطح بندی نماید ، این سیستم مدیریت محتوا جزء نسل جدید سیستم های مدیریت محتوا که کاملا میتواند جایگزین سیستم های مدیریت محتوای قبلی باشد ، ساختار این نرم افزاری طوری طراحی شده که بتواند بطور همزمان چند نوع محتوا را به چند زبان در اختیار کاربر بگذارد بدون اینکه در ارایه مطالب اشتباهی رخ دهد ، همچنین قادر است تا اطلاعات و محتوا را با سطوح مختلف دسترسی دسته بندی نموده و در اختیار کاربران قرار دهد ، این سیستم مدیریت محتوا کاملا رایگان بوده و با استاندارد های فارسی سازگاری کامل را دارد و میتواند به عنوان بهترین انتخاب برای مدیریت محتوا بر روی وب در نظر گرفته شود .

مهم‌ترین ویژگی‌های سیستم مدیریت محتوا

• اقلام اطلاعاتی و ارتباط بین آنها را مدیریت می‌کند.

• امکان تعریف هر جز (یا صفحه) و موقعیت‌ آنها بر روی سایت را در اختیار کاربر قرار می‌دهد.

• ارتباطات مورد نیاز و کامل بین صفحات و اطلاعات موجود در آنها را ایجاد می‌کند.

• ایجاد و ویرایش صفحات، کارکرد اصلی این سیستم است.

• بین دسترسی‌ و بایگانی یکپارچگی ایجاد می‌کند.

• دارای موتوری برای انتشار و ایجاد صفحات اینترنتی‌ست

مزایای استفاده از سیستم مدیریت محتوا نسبت به طراحی سایت اختصاصی

در موارد نادری ، ممکن است وب سایتی که در نظر دارید تا طراحی و پیاده سازی نمایید ، در بستر سیستم های مدیریت محتوا قابل تعریف نباشد (وب سایت خاص منظوره) که طبیعتا نیاز به برنامه نویسی اختصاصی خواهید داشت. ولی در اکثر مواقع وب سایتی که می خواهید , با استفاده از سیستم های مدیریت محتوا ی موجود قابل اجراست . مزایای استفاده از نرم افزار سیستم مدیریت محتوا (cms) , نسبت به طراحی سایت اختصاصی عبارت اند از :

1.صرفه‌جویی در زمان ایجاد و به روزرسانی وب سایت ها :

در حالی که طراحی و پیاده سازی یک وب سایت اینترنتی به صورت اختصاصی , ماهها به طول می انجامد ، قراردادن اطلاعات سایتتان در قالب یک سیستم مدیریت محتوا (cms) از پیش طراحی شده ، بیش از یکی دو هفته طول نخواهد کشید .  این صرفه جویی در زمان ، احتمالا محرک بسیار خوبی برای طراحی وب سایت شما با یک نرم افزار مدیریت محتوا یا cms است .یک سیستم مدیریت محتوای حرفه ای کلیه نیازهای مشتریان را پیش بینی کرده و پس از درخواست مشتری برای طراحی وب سایت ، کافی است نسخه ای از یک وب سایت طراحی شده توسط نرم افزار cms ، بر روی وب قرار گیرد . با این توصیف هزینه طراحی و پیاده سازی یک وب سایت  اینترنتی به شدت کاهش می یابد .

2.پشتیبانی مطمئن تر :

 با توجه به اینکه طراحی وب سایتهای اختصاصی ، معمولا یک بار برای شما و متناسب با نیاز شما انجام می شود و برای سایرین کاربردی ندارد ، لذا چنانچه تیم طراح سایت از پشتیبانی آن سر باز زد ، کس دیگری نیز نخواهد توانست وب سایتی که دیگران نوشته اند را پشتیبانی کند لذا نمی توانید تجارت خود را بر این اساس پایه ریزی نمایید . این در حالی است که شرکتهای طراحی وب سایت که صاحب سیستم های مدیریت محتوا می باشند ، با تعداد زیادی مشتری مواجه اند که قبلا برای ایشان از این نرم افزار استفاده نموده اند . طبیعتا این شرکتها می بایست پشتیبانی کاملی از سیستم مدیریت محتوای خود به عمل آورند تا شانس باقی ماندن در بازار پر رقابت امروز را داشته باشند.

3.انعطاف‌پذیری بیشتر :

سیستم های مدیریت محتوا ، بسیار انعطاف پذیرتر از وب سایت های خاص منظوره اند ، چرا که تیم های تحلیل یک سیستم مدیریت محتوا ، می بایست انواع وب سایت های قابل راه اندازی با نرم افزار را در نظر گرفته و راهکارهایی را پیشنهاد کنند که طی آن پیاده سازی یک وب سایت اینترنتی با ترکیب قابلیت های نرم افزار ، قابل پیاده سازی باشد.لذا می بایست از مستندات , آموزش و سادگی بیشتری برخوردار باشند.

4.امنیت بالاتر وب‌سایت :

با عنایت به اینکه تعداد زیادی وب سایت به کمک سیستم های مدیریت محتوا راه اندازی شده است ، لذا شرکت طراح دائما در حال رفع ایراد , ارتقاء قابلیت ها و افزایش امنیت آن است . به عبارت بهتر باید گفت ، چنانچه یک وب سایت اینترنتی خاص منظوره طراحی شده توسط یک شرکت طراح سایت ، هک شود ، قابل مقایسه با هک شدن نرم افزاری نیست که صدها ، بلکه هزاران وب سایت از آن استفاده نموده و هک شدن سیستم مدیریت محتوای مورد استفاده در طراحی آن ها به معنای هک شدن تمامی آن وب سایت های اینترنتی خواهد بود ، بنابراین برای تیم طراح معقول خواهد بود که زیر بار هزینه های هنگفت امنیت رفته و نرم افزار مدیریت محتوای خود را امن کنند. این در حالی است که برای یک تک سایت ، احتمالا ، نه برای شرکت طراح وب و نه برای مشتری ای که سایت برای وی طراحی و پیاده سازی می شود ، به صرفه نخواهد بود که پذیرای هزینه بالایی برای امنیت  باشند.

5.شما می دانید و می بینید چه چیزی را خریداری می نمایید :

وقتی شما از یک شرکت طراح سایتی می خواهید تا وب سایت اختصاصی برای شما طراحی کنند ، نمی دانید نهایتا برآیند تلاشهای انجام شده بعد از چندین ماه در آن شرکت چه خواهد شد و آیا محصول نهایی ، همان چیزی است که شما در ذهن می پروراندید . این در حالی است که وقتی شما طراحی سایت خود را با یک سیستم مدیریت محتوا یا cms انجام می دهید ، می دانید و می بینید چه چیزی را خریداری می کنید. بنابراین به جای تصمیم گیری انتزاعی و بدون نگرش ، می توانید یکی از نرم افزارهای مدیریت محتوای موجود را انتخاب کنید.

6.وجود مستندات ، راهنما و آموزش کافی :

 شرکت های طراحی وب سایت های اینترنتی ، برای ارائه آموزش به کاربران سیستم مدیریت محتوای خود ، مستنداتی را فراهم می آورند ، تا .مدیران وب سایت های اینترنتی با مراجعه به این راهنماها یا مستندات ، بتوانند بدون وابستگی به تیم پشتیبانی شرکت طراح سایت ، وب سایت اینترنتی خود را مدیریت نموده و محتوای وب سایت را آپدیت نمایند ، اما داستان برای یک وب سایت اختصاصی ، به شکل کامل متفاوت بوده و تیم برنامه نویسی ، فرصت زیادی برای تولید محتوای مستنداتی که صرفا در یک وب سایت اینترنتی مورد استفاده قرار می گیرد ، نخواهند گذاشت.

انواع سیستم های مدیریت محتوا

1ـ سیستم مدیریت محتوای سازمانی :

سیستم مدیریت محتوای سازمانی سیستمی است که مراحل ایجاد ،مدیریت ،ذخیره سازی ،نگهداری و ارایه محتوا به مفهوم وسیع آن یعنی کلیه مکاتبات ، ارتباطات ،تصاویروفیلم های مربوط به رویدادها و جلسات و نیز مستندات مربوط به فرایندهای سازمان را مکانیزه می کند.

2ـ سیستم مدیریت محتوای مولفه ای :

دراین سیستم مدیریت محتوا ،محتوا در سطوح زیر مستندات برای استفاده مجدد ذخیره و مدیریت می شود.این نوع از سیستم های مدیریت محتوا 5 عملکرد اصلی دارند :

• ابقای امنیت
• مدیریت موضوع
• مدیریت سرور
• مدیریت بازرسی
• نگهداشت گزارشات

3ـ سیستم مدیریت محتوای وب (webcms ):

سیستم مدیریت محتوای وب ،یک cms است که جهت ایجاد و مدیریت محتوای متناسب با وب بکار می رود.Wcms ها جهت مدیریت حجم بالائی از داده های پویا که قابلیت نمایش در محیط وب را دارند بکار می روند .همچنین روند ایجاد ، ویرایش ،مدیریت نگهداشت پایگاه های اطلاع رسانی را تسهیل می کنند.سیستم مدیریت و محتوای وب ابزار نگارش و سهولت استفاده را برای کاربرانی با دانش فنی محدود فراهم می آورد.از امکانات این دسته از سیستم های مدیریت محتوا می توان به موارد ذیل اشاره داشت:

• قالب های خودکار
• قابلیت ویرایش آسان محتوا
• مجموعه ویژگی های قابل تنظیم
• قابلیت ارتقاء جهت تطبیق با استاندارد های وب
• مدیریت گردش کار
• مدیریت اسناد
• مجزای سازی محتوا

 

 

  انواع سیستم های مدیریت محتوا به لحاظ نرم افزاری

 سیستم های مدیریت محتوا یا cmsها دارای انواع گوناگونی هستند . از نظر طرز تلقی نرم افزار از محتوا و سیاست کلی و محوری به روزرسانی ,  سیستم های مدیریت محتوی می توانند در یکی از دسته های زیر طبقه بندی شوند :

•سیستم مدیریت محتوای صفحه محور (page base cms) :

این نرم افزارهای مدیریت محتوا (cmsها) واحد اطلاعاتی وب سایت را صفحه در نظر گرفته اند . به عبارت دیگر سایت را هویتی متشکل از صفحات می دانند و لذا تمام سعی خود را مصروف مدیریت صفحه می کنند و به مدیر سایت امکان ایجاد صفحاتی مجزا , دارای لینک به دیگر صفحات , و قابل ذخیره سازی روی سرور هاست به یکی از فرمت های htm , html , asp , php , jsp , ... را می دهند . نقطه کمال اینگونه سیستم های مدیریت محتوا یا CMS ها حداکثر پیاده سازی محیطی با توانایی های macromedia dreamwaver است . جستجو در این سایت ها بر اساس اطلاعات متنی موجود در صفحات است و عبارت search شده را در هر صفحه ای که یافت , لینک آن صفحه را خواهد آورد . استفاده از اینگونه نرم افزارهای مدیریت محتوا دارای ویژگی ها و مزایا و معایبی است :

■با اینگونه سیستم های مدیریت محتوا یا cms ها می توان وب سایت های مقیاس کوچک (small web) -  از 10 صفحه تا 100 صفحه - و وب سایت های مقیاس متوسط (medium web) - از 100 صفحه تا 1000 صفحه - را پیاده سازی کرد . لکن راه اندازی سایت های مقیاس بزرگ (large web) - از 1000 تا 10000 صفحه - و بالاتر با چنین سیستم های مدیریت محتوایی میسر نیست. زیرا اینگونه نرم افزارهای مدیریت محتوی , اصولا از بانک اطلاعاتی استفاده نمی کنند و ایجاد صفحات بصورت دستی است .

■اینگونه سیستم های مدیریت محتوا یا cms ها ، انعطاف پذیری فوق العاده ای در طراحی دلخواه ظاهر گرافیکی صفحات اصلی و صفحات داخلی وب سایت در اختیار می گذارند ، به نحوی که کاربر می تواند هر کدام از صفحات داخلی خود را  به نحو دلخواه طراحی کند.البته تغییر کلیات گرافیکی وب سایت از صفحات اول به صفحات داخلی , در هیچ وب سایت رسمی جایگاهی ندارد و  اگر در سایتی مانند yahoo با حرکت به صفات داخلی شمای وب سایت عوض می شود به این خاطر است که مثلا بخش آب و هوای یاهو weather.yahoo.com خود در واقع وب سایتی مجزا با کارکردی مجزا است که بصورت زیرمجموعه ای از مجموعه عظیم یاهو دیده می شود .

■کاربری که قصد دارد سایت خود را با چنین نرم افزارهای مدیریت محتوایی مدیریت کند , باید تا حدود زیادی از طراحی وب و html سر در بیاورد . به عبارت دیگر کاربری این سیستم  های مدیریت محتوا , مانند کاربری microsoft front page یا macromedia dreamwaver می باشد با این تفاوت که این نرم افزار تحت وب است .امروزه که نرم افزارهای  microsoft front page یا macromedia dreamwaver  خود امکان اتصال با وب هاست را دارند و کسی که به کاربری انها آشنا باشد براحتی می تواند از روی کامپیوتر خود سایت را بصورت page base مدیریت کند ، نیازی به خرید نرم افزار سیستم مدیریت محتوای تحت وب به شکل صفحه محور نیست .

•سیستم مدیریت محتوای قابلیت محور (future base cms):

این گونه سیستم های مدیریت محتوا یا cmsها بر اساس قابلیت های مورد نیاز مشتریان بنیان گذاری شده اند . به عبارت دیگر اکثر وب سایتهای اطلاع رسانی و پرتال های اینترنتی متشکل از بخش های مختلفی می شوند که معمولا عبارت است از : مدیریت منو ، مدیریت گالری تصاویر یا آلبوم عکس ، مدیریت اعضا ، مدیریت لینکستان و ... .بنابراین ، در اینگونه از نرم افزارها ی مدیریت محتوا , مدیر سایت ، صفحات را مدیریت نمی کند , بلکه با استفاده از قابلیت های مذکور , محتوا را وارد در ساختار بانک اطلاعایتی می نماید و سپس خود نرم افزار مدیریت محتوا یا cms ، اطلاعات را در قالب صفحات سازماندهی خواهد کرد .

به این ترتیب مدیر وب سایت بدون آشنایی با آنچه در پس پرده مسائل فنی اتفاق می افتد اطلاعات را در فرم ها وارد کرده و سیستم با ذخیره سازی این اطلاعات در بانک اطلاعاتی , سایت را سازماندهی می کند .  محاسن و معایب این گونه از نرم افزارهای مدیریت محتوا عبارتند از :

• ■با اینگونه سیستم های مدیریت محتوا یا cms ها می توان علاوه بر سایت های مقیاس کوچک و مقیاس متوسط , وب سایت های مقیاس بزرگ (large web) - از 1000 تا 10000 صفحه - و بالاتر را نیز به راحتی طراحی و پیاده سازی نمود . زیرا اینگونه نرم افزارهای مدیریت محتوا , اصولا از بانک اطلاعاتی استفاده می کنند و ایجاد صفحات بصورت اتوماتیک است .
• ■اینگونه نرم افزارهای مدیریت محتوا یا cms ها انعطاف زیادی در طراحی ظاهر گرافیکی ساختار کلی سایت ندارند و لذا همیشه شمای گرافیکی ثابتی بر همه صفحات حاکم است . گرچه طراحی داخلی صفحات می تواند بسیار قوی انجام شود .
• ■کاربری که قصد دارد وب سایت خود را با چنین سیستم مدیریت محتوایی مدیریت کند , لازم نیست از مسائل فنی طراحی وب و html سر در بیاورد . زیرا این کار به صورت اتوماتیک و پشت صحنه برای وی انجام می شود .
• ■اصولا کاربری و کار با این نرم افزارهای مدیریت محتوا قابلیت محور آسان تر ، دلپزیر تر و کاربر پسندتر می باشد ، زیرا برای ایجاد یک خبر ، به راحتی وارد بخش مدیریت اخبار شده و خبر مورد نظرتان را ایجاد می کنید و کاربران می دانند که برای ایجاد هر تغییری به چه بخشی نیاز دارند.
• آشنایی باخصوصیات سیستم های مدیریت محتوا معتبر

این خصوصیات را به 5 شاخه کلی تقسیم بندی کرده، سپس به شرح تفصیلی آنها می پردازیم:

• 1-ایجادمحتوا
• 2-مدیریت محتوا
• 3-انتشار
• 4-نمایش
• 5-قراردادودادو ستد

ایجاد محتوا:

 قابلیتی است که مؤلفین آثار (نویسندگان محتوا) برای استفاده از CMS به آن نیازمندند.
ملزومات این بخش عبارتند از:

• محیط تألیف یکپارچه

سیستم مدیریت محتوا باید محیط قدرتمند و یکپارچه ای را برای مؤلفین آثار فراهم آورد. بدین ترتیب مؤلفین می توانند از امکانات گسترده جهت ایجاد محتوا در CMS استفاده نمایند.

• جداسازی محتوا و محیط نمایش آن

ایجاد فرمت های مختلف نشر بدون جداسازی محتوا و محیط نمایش آن امکان پذیر نمی باشد. تألیف باید بر مبنای شیوه ها به گونه ای بوده که قالب نوشته ها در هنگام انتشار بر روی محتوا پیاده سازی گردد.

• تألیف چند کاربری (Multi-user)

CMS شمال چندین مؤلف می باشد. امکاناتی نظیر قفل رکورد ها (Record Locking) موجب پیشگیری از برخورد و تداخل تغییرات در محتوا بهنگام ویرایش محتوا می گردد.

• تک منبع کردن (استفاده مجدد از محتوا)

یک صفحه و یا حتی یک پاراگراف ممکن است بارها در متون مختلف استفاده شده و یا به گروه های مختلف کاربری نمایش داده شود.

این یکی از ملزومات نمایش محتوا در سکو های مختلف نظیر اینترانت و اینترنت از یک منبع واحد می باشد.

• ایجاد Metadata

قرار دادن Metadata (ایجاد کننده، موضوع، کلمات کلیدی و ...) بهنگام مدیریت یک منبع اطلاعات بزرگ امری حیاتی است.

• لینک سازی قدرتمند

مؤلفین لینک ها (پیوند های) متعددی را بین صفحات مختلف ایجاد می نمایند که این پیوند ها باید در برابر بازسازی و گسترش ساختار سیستم پایدار باشد.

• تألیف غیر فنی

مؤلفین نباید برای ایجاد محتوا به دانستن HTML یا اطلاعات فنی نیاز داشته باشند.

• استفاده آسان - راندمان بالا

یک CMS موفق، سیستمی است که ایجاد، سازماندهی و مدیریت محتوا در آن آسان باشد.

مدیریت محتوا:

 هسته اکثر سیستم های مدیریت محتوا یک انبار مرکزی اطلاعات است که توسط ابزار متعددی جهت ویرایش محتوا پشتیبانی می گردد.

ملزومات این بخش عبارتند از:

• کنترل نسخه (Version) و آرشیو محتوا

کنترل اکید نسخه محتوا برای ایجاد اعتبار قانونی، تهیه نسخه های پشتیبانی و بازیافت اطلاعات الزامی است. رابطی ساده اما قدرمتند جهت ارائه چنین امکاناتی مورد نیاز می باشد.

• بهبود جریان محتوا بین کاربران (Workflow)

ایجاد محتوای نامتمرکز وابستگی شدید به یک مدل قدرتمند "بهبود جریان انتقال محتوا از یک کاربر به کاربر دیگر" دارد که به راحتی سفارشی سازی شده و در برابر تغییرات درون سازمانی انعطاف پذیر باشد.
-- نیازهای مؤلفین خو را درک کنید، چراکه آنها هستند که عمده کارهای سخت را انجام می دهند.

• امنیت

سطوح امنیتی مناسب و متعدد و بازرسی های دنباله دار (فرآیندهای قابل پیگیری بعد از انتشار یا ایجاد تغییرات) جهت حفاظت از یکپارچگی محتوا مورد نیاز است.

• قابلیت یکپارچه سازی با سیستم های دیگر

یک سیستم مدیریت محتوا عموماً تنها یکی از سیستم هایی است که جهت نمایش اطلاعات بر روی اینترانت یا سایت اینترنتی استفاده می گردد.

یک سیستم مدیریت محتوای سازمانی تنها زمانی می تواند موفق باشد که قابلیت یکپارچه سازی کامل و شفاف با دیگر سیستم های سازمانی را داشته باشد.

مکانیزم های حصول این شرایط بطور شفاف مستند سازی شده و بر پایه استاندارد های معتبر صنعت بنا نهاده شده باشد.

• گزارشگیری

یک CMS باید گستره وسیعی از گزارش ها را برای مدیران و کاربران ارائه نماید. در حالت ایده آل یک سیستم مدیریت محتوا باید کلیه وقایع را به محض وقوع گزارش دهد.

-- یک CMS با گسترش سازمانی در صورت عدم اطلاع و دخالت کلیه سهامداران از ابتدای امر حتماً متوقف خواهد شد.

انتشار و نمایش:

موتور نشر CMS، محتوای ذخیره شده در انبار مرکزی اطلاعات را بازیابی کرده و صفحات نهایی را جهت نمایش تولید می نماید.

ملزومات این بخش عبارتند از:

• Stylesheets یا صفحات قالب بندی

ظاهر نمایش توسط صفحات قالب بندی کنترل می گردد. استفاده از این نوع صفحات قابلیت توسعه و انعطاف پذیری ایجاد می نماید.

• قالب صفحات

آرایش کلی صفحات از طریق قالب ها تعیین می گردد. بطور ایده آل یک رابط غیر فنی برای طراحی و مدیریت قالب ها باید ایجاد شود.

• توسعه پذیری

درج "ریزکدها" (Snippets) یا معادل آنها جهت ایجاد کارکرد های اضافی باید کار ساده ای باشد. CMS باید فرآیند "بهبود پیوسته" (Continual Improvement) را در طراحی رابط ها پشتیبانی کند.

• پشتیبانی از فرمت های متعدد

CMS باید محتوا را به فرمت های متعدد نظیر HTML، نسخه چاپی، PDF و WAP (فرمت پشتیبانی شده توسط دستگاه هایی نظیر PDA و تلفن های همراه) منتشر کند و نیز قابلیت افزودن فرمت های جدید با پیشرفت تکنولوژی و توسعه سیستم را داشته باشد.

• شخصی سازی

بسته به سطح دسترسی کاربران و یا Metadata محتوا، اطلاعات متفاوتی نمایش داده می شود. البته این بخش بیشتر در مورد پورتال های بزرگ سازگار است.

• آمار استفاده

CMS باید آمار جامعی از مراجعات نظیر صفحات محبوب، مراجعات روزمره و استفاده از جستجو را جمع آوری نموده و نمایش دهد.

این اطلاعات میزان موفقیت سایت را مشخص نموده و موضوعات و چگونگی استفاده از سایت را شناسایی می نماید.

• قابلیت دسترسی

CMS باید از استانداردهایی نظیر WAI مخفف W3C Web Accessibility Initiative پیروی کند.

• پشتیبانی مرورگرها

صفحات باید بطور صحیح در تمامی مرورگرهای وب نظیر Internet Explorer, Firefox, Netscape, Opera و ... نمایش داده شوند.

نیز باید مشخص شود که CMS با کدام نسخه های مرورگرها سازگاری کامل دارد.

• کارکرد محدود (سمت کاربر)

ممکن است بخواهید تکنولوژی های سمت کاربر نظیر Java, JavaScript, Flash و غیره را که برای نمایش سایت مورد نیاز هستند را محدود کنید. توجه این امر در مورد یک سایت نسبت به یک ایرنترانت از اهمیت بالاتری برخوردار است.

• سرعت

حجم صفحه باید طوری تنظیم شود که زمان بارگذاری آن برای کاربر قابل قبول باشد، به عبارتی زمان انتظار طوری باشد که کاربر خسته نشود.

• HTML معتبر

کلیه صفحات باید با جدیدترین مشخصات و استاندارد های HTML سازگاری داشته باشند. این امر موجب می گردد تا بیشترین سازگاری نمایش در بین مرورگرهای وب حاصل گردد.

• ناوبری مؤثر

CMS باید شرایط پایدار و فراگیر جهت ناوبری آسان سیستم برای کاربران فراهم آورد.

• داده های نمادین (Metadata)

کلیه صفحات باید جهت جستجو و فهرست سازی مؤثر دارای Metadata کافی باشند. درج Metadata نیز باید بر پایه استاندارد هایی نظیر Dublin Core صورت پذیرد.

نکته: علاوه بر هزینه مالی، بهای یک CMS شامل تواناییها و منابع نیروی انسانی و زمان مورد نیاز در سازمان شما می باشد.

قرارداد و داد و ستد:

 ملزومات مدیریت پروژه و داد و ستد نیز باید توسط CMS برآورده شوند.

ملزومات کلیدی این بخش عباتند از:

• آموزش

فروشنده باید لیستی از کلیه آموزش های موجود و خدمات آموزشی خود در خصوص CMS را ارائه کند.

• مستندات

CMS باید مستندات کامل در سطوح کاربران، مدیران و توسعه گران داشته باشد.

• ضمانت

فروشنده باید خدمات دوره ضمانت را پس از فروش CMS به مشتریان ارائه نماید.
* چنین حالتی زمانی صادق است که کاربر مبلغی بابت خرید CMS پرداخت کرده باشد و شامل پروژه های Open Source و نرم افزارهای آزاد نمی شود.

• توافقنامه های نگهداری

فروشنده باید شرح برنامه های پشتیبانی شامل سطوح نگهداری و فرآیندهای ارتقاء سیستم را مشخص نماید.
* چنین حالتی زمانی صادق است که کاربر مبلغی بابت خرید CMS پرداخت کرده باشد و شامل پروژه های Open Source و نرم افزارهای آزاد نمی شود.

• منابع مورد نیاز

کلیه منابع از قبیل سخت افزار، نرم افزار و سیستم عامل مورد نیاز CMS باید ذکر شوند.

• تواناییهای مورد نیاز

فهرستی از تواناییها و اطلاعاتی که درون سازمان شما نیاز است تا بتوان CMS مورد نظر را نگهداری و سفارشی سازی کرد نیز باید ذکر شوند.

• هزینه ها

هزینه های مربوطه نظیر هزینه های ثابت CMS و نیز هزینه های متغیر به ازای هر کاربر (per-seat) باید ذکر شود. گزینه آخر بیشتر شامل سازمان های بزرگ می شود.

• مقیاس پذیری

سطوح بارگذاری (حداکثر بارگذاری، حداکثر ترافیک سیستم و حداکثر تعداد کاربر در آن واحد) که توسط CMS قابل پشتیبانی بوده و نیز سخت افزار و نرم افزار مورد نیاز جهت افزایش کارکرد سیستم باید ذکر شوند.

• محدودیت های فناوری اطلاعات (IT)

سخت افزار و نرم افزار اساسی که CMS بدون وجود آنها فعالیت نمی کند نظیر سیستم عامل ها، بانک های اطلاعاتی یا سرورهای بخصوص مشخص شوند.

• سایت های مرجع:

فروشنده باید فهرست تعدادی از سایت های مرجع که CMS در آنها با موفقیت نصب و راه اندازی شده است را ارائه نماید. این سایت ها باید با خصوصیات سازمان شما مطابقت داشته باشند.
CMS های اطلاعاتی:

این سیستم ها معمولا کار طراحی صفحات سایت را انجام نمیدهند . بلکه کارشان مدیریت اطلاعات یک سایت است . امکاناتی که این سیستم ها دارند تقریبا بشرح زیر است :

• 1- امکان فرستادن اطلاعات به سایت توسط چند کاربر
• 2- آرشیو بندی اتوماتیک اطلاعات بر اساس تاریخ و موضوع
• 3- ایجاد امکان جستجو در اطلاعات قبلی
• 4- ایجاد لینک دائم برای هر مطلب و متا تگ برای آن
• 5- و امکانات جانبی دیگر مثلا ایجاد یک صفحه بعنوان لینکستان و ...

 CMS های اطلاعاتی معروف

• MovableType
• PHPnuke
• php bb
• wordpress

۱- وردپرس WordPress

وردپرس یک سیستم مدیریت محتوا کاملا رایگان و اپن سورس هست ( بر پایه مجوز GPL ) که شما بوسیله آن قادر خواهید بود براحتی یک وبلاگ – فوتوبلاگ – پادکست – گالری و … بسازید.وردپرس توسط زبان بسیار محبوب PHP نوشته شده و از قدرت MySQL برای ذخیره داده ها استفاده می کند.دو هدف اصلی سازندگان وردپرس راحتی کاربر در کار با این سیستم و رعایت استاندارد های جهانی هست. بهمین منظور شاید شما امکاناتی را که در یک CMS مشاهده می کنید بطور تمام و کمال دروردپرس نمی بینید. به همین منظور سازندگان وردپرس با کد نویسی دقیق و کامل و در اختیار قرار دادن امکانات و API های فراوان برای توسعه دهندگان این امکان رو ایجاد کرد که دیگران بتوانند براحتی اقدام به ساخت و توسعه افزونه برای وردپرسبکنند.

۲-سیستم مدیریت محتوای رادیانت  Radiant CMS

رادیانت از جمله سیستم های مدیریت محتوای گمنام و نوپایی هست که بسیار ساده طراحی شده و انتخاب بسیار مناسبی برای راه اندازی سایت های ساده هست سیستم مدیریت محتوای هست که اینده بسیار درخشانی دارد ودر اینده این سیستم مدیریت محتوا حرفهای بسیاری برای گفتن خواهد داشت.
۳-سیلور استریپ  SilverStripe

سیلور استریپ یکی از فوق العاده ترین سیستم های مدیریت محتوایی هست که تا به امروز دیده ام واقعا فوق العاده هست این سیستم مدیریت محتوای قسمت مدیریت این سیستم مدیریت محتوا وافعا فوق العاده هست. سیلور استریپ کاملا رایگان هست بسیار سریع ، انعطاف پذیری بسیار بالا از جمله مواردی هست که در این سیستم خودنمایی می کند.

۴-جوملا  Joomla!

جوملا! (Joomla!‎) نام یک نرم‌افزار آزاد و متن باز برای مدیریت محتوای اینترنتی است. اما جوملا! به زبان PHP

نوشته شده‌است و از پایگاه دادهٔ MySQL استفاده می‌کند. قابلیت‌های جوملا! شامل امکان بارگذاری موقت در حافظه برای بهبود کارایی (caching)، ایجاد فهرست خودکار، ارسال خبر از طریق پروتکل RSS، ارائهٔ نسخه قابل چاپ، بخش‌های کوتاه خبری، تالار گفتگو، نظر سنجی، تقویم، جستجوی اینترنت و پشتیبانی از زبان‌های متعدد (از جمله فارسی) است.

۵-تایپو لایت TYPOlight

TYPOlight با استفاده از PHP5 و آژاکس و شامل قابلیت برای صفحات استاتیک ، بلاگ ها ، خبرنامه ها ، و تقویم ها ، در میان بخش های دیگر. و مدیرت قوی است که هم با ارائه یک تن از قابلیت. هستند میانبر را برای انجام همه چیز ، از ایجاد فرم ها از جمله به محتوای فلش وجود دارد. مطالب و محتوا در داخل ماژول ، که می توان با CSS باینکه می شود نمایش داده می شود. خروجی XHTML سختگیر در دسترس است. آن را نیز ارائه می دهد mootools و حمایت از  GZip  می باشد.

۶- دروپال Drupal

دروپال یک سیستم مدیریت سایت مبتنی بر وب و ماژولاراست که با زبان برنامه نویسی قدرتمند PHP نوشته شده است. دروپال  از بانک اطلاعات MySQL بهره میگیرد. دروپال همچنین یک سیستم باز متن هست. دروپال یکی از بهترین های سیستم های مدریت محتوا برای ایجاد وب سایت خبری ، شخصی ، تخصصی و انجمن های عمومی و … است. دروپال  تا کنون چندین بار بعنوان بهترین cms سال برگزیده شده است.

۷-سیستم مدیریت محتوای ساده ساخت  CMS Made Simple

از جمله سیستم های مدیریت محتوایی که در سال گذشته سومین سیستم مدیریت محتوای برتر شناخته شده است. به معنای واقعی خیلی ساده ساخته شده است . خروجی و سادگی و سرعت از مزیت های این سیستم مدیریت محتوا هست که قابلیت های فراوانی دارد.

در مقاله ای جدا به هرکدام از CMS ها به صورت تخصصی پرداخته شده است.

مقایسه سی پنل و پلسک

مقایسه سی پنل و پلسک

مانند بسیاری دیگر شما هم ممکن است در انتخاب کنترل پنل چه برای هاست لینوکس و هاست ویندوز دنبال کنترل پنل خوب و دارای مدیریت کاملی باشید تا بتوانید براحتی به تمام قسمتهای هاست دسترسی داشته باشید در این مطلب ما به دنبال مقایسه بین دو کنترل پنل خوب سی پنل و پلسک رفته ایم و می خواهیم در مورد تفاوتها و نقاط ضعف و قدرت هریک را برای شما بازگو کنیم توجه داشته باشید که یک کنترل پنل خوب می تواند شما را در یاری رساندن بهتر به وظایف در سرور کمک کند و وظایف مهم و انجام یک کار سخت را برای شما آسان کند پس از پایان این مطلب می توانید خودتان تصمیم بگیرید که کدام یک از این کنترل پنلها در اداره امور مربوط به سایت بیشتر شما را یاری خواهد داد.

ویژگی های کنترل پنل پلسک (Plesk) :

یکی از ویژگی های خوب پلسک پشتیبانی از سیستم عاملهای مختلف است که برخلاف سی پنل که تنها سیستم عامل لینوکس را پشتیبانی می کند .

یکی از نقاط قوت پلسک استفاده از IPV6 است که با پشتیبانی از نسخه جدید آی پی ها می توان براحتی برای سرور خود به غیر از آی پی ورژن 4 از 6 نیز استفاده نمود که این ویژگی در سی پنل وجود ندارد.

اگرچه پلسک یک کنترل پنل در سطح بالا می باشد ولی قادر به انجام تمام ویژگی ها  برای یک کاربر معمولی را ندارد و عمدتا برای مدیران و ارائه دهندگان خدمات وب مناسب می باشد و همچنین قابلیت نصب پلاگین نیز برروی پلسک وجود ندارد.

با اینکه هزینه پنل ویندوز نسبت به لینوکس گرانتر نیز می باشد به همین دلیل کاربران اکثرا از نسخه ها ی لینوکسی این پنل بیشتر استفاده می کنند.

در طراحی پلسک سعی شده که کاربر براحتی به قسمتهای مختلف و باتوجه به سرعت اینترنت به کنترل پنل دسترسی داشت و براحتی می توان با استفاده از مرورگر و یا نرم افزارهای اختصاصی پلسک برای اندروید و IOS موبایل به پنل براحتی دسترسی داشت.

 

ویژگی های سی پنل  (Cpanel) :

یکی از مزایای عمده سی پنل که آن را نسبت به پلسک برتر می کند پنل کاربری بسیار کاربر پسند است که هر شخصی حتی با دانش پایه نیز می تواند براحتی با این کنترل پنل کار کند و این امر باعث شده است که وب مسترها و صاحبان کسب و کار بیشتر به سمت این کنترل پنل روی بیاورند .

یکی از نقاط قوت سی پنل در استفاده از پنل دیتابیس است که بدون نیاز به هر نوع پایگاه داده خارجی کار می کند و همچنین استفاده از پلاگین ها که این مزیت در پلسک نیز یافت نمی شود.

از نقاط ضعف این کنترل پنل نیز به می توان به عدم استفاده از IPV6 و پشتیبانی نکردن برخی سیستم عامل ها  است.

در مقابل پلسک در طراحی سی پنل نیز مانند پلسک می توان براحتی به تمامی قسمتها دسترسی داشت و حتی منوهای مختلف را به دلخواه کاربر چید و یا حذف کرد ولی نرم افزار اختصاصی همچنان جه دسترسی بهتر با استفاده از موبایل و تبلت ارائه نشده است.

 

امتیاز های مقایسه:

باتوجه به مقایسه انجام شده در تصویر زیر می توانید ویژگی های این دو کنترل پنل را مشاهده نمایید.

توجه داشته باشید ممکن است هریک از این کنترل پنلها در نسخه های جدید خود این ویژگی ها را افزایش داده و یا تغییرات زیادی در هر کدام از آنها ایجاد شود و این مطلب صرفا جهت آشنایی با ویژگی های مفید این دو کنترل پنل است.

 

 

 

 

 

فیشینگ چیست و روش های مقابله با آن

فیشینگ چیست و روش های مقابله با آن

فیشینگ یک تکنیک مهندسی اجتماعی است که به‌ وسیله یک هکر یا حمله‌کننده برای دزدیدن اطلاعات حساس مانند نام کاربری، رمز عبور و رمز کارت‌های اعتباری استفاده می‌شود (در این حالت حمله‌کننده وانمود می‌کند یک شخص یا یک سازمان مورد اعتماد است).

امروزه اغلب کاربران با دنیای آنلاین عجین شده‌اند، در حالی که شاید از خطرات معمول این دنیا بی‌اطلاع باشند.

یک هکر یا یک حمله‌کننده می‌تواند هرکسی را به راحتی در دام کلاهبرداری فیشینگ خود بیندازد البته تمام این مسئله به کاربر بستگی دارد که برای شناسایی و ممانعت به عمل آوردن فیشینگ، هوشمندانه عمل خواهد کرد یا خیر. هرچند فیشینگ یک بدافزار نیست، ولی به این معنی نیست که خطر کمی برای کاربر دارد. هر کاربر اینترنت باید از خطرات این گونه کلاهبرداری آگاه باشد.

فیشینگ چیست؟

 

فیشینگ یک تکنیک مهندسی اجتماعی است که به‌ وسیله یک هکر یا حمله‌کننده برای دزدیدن اطلاعات حساس مانند نام کاربری، رمز عبور و رمز کارت‌های اعتباری استفاده می‌شود (در این حالت حمله‌کننده وانمود می‌کند یک شخص یا یک سازمان مورد اعتماد است).

امروزه اغلب کاربران با دنیای آنلاین عجین شده‌اند، در حالی که شاید از خطرات معمول این دنیا بی‌اطلاع باشند.

یک هکر یا یک حمله‌کننده می‌تواند هرکسی را به راحتی در دام کلاهبرداری فیشینگ خود بیندازد البته تمام این مسئله به کاربر بستگی دارد که برای شناسایی و ممانعت به عمل آوردن فیشینگ، هوشمندانه عمل خواهد کرد یا خیر. هرچند فیشینگ یک بدافزار نیست، ولی به این معنی نیست که خطر کمی برای کاربر دارد. هر کاربر اینترنت باید از خطرات این گونه کلاهبرداری آگاه باشد.

انواع مختلف حمله فیشینگ

فیشینگ فریبنده: در این نوع از روش‌های فیشینگ، یک هکر از ایمیلی فریبنده برای کلاهبرداری از کاربر استفاده می‌کند. او حجم زیادی از این ایمیل‌های به ظاهر جذاب که کاربر را مجاب می‌کند روی لینکی که در ایمیل قرار داده شده است کلیک کند، ارسال می‌کند. سپس هکر از کاربر می‌خواهد اطلاعات حساب خود را در جایی وارد کند و بعد از آن تنها کاری که هکر نیاز است انجام دهد، جمع‌آوری اطلاعاتی است که کاربر در اختیار او قرار داده است.

جعل وب‌سایت‌ها: امروزه این روش، معمول‌ترین راه برای کلاهبرداری از کاربران اینترنتی است. در این روش، هکر، مسیر کاربر را به یک URL (وب‌سایت) جعلی که بسیار شبیه وب‌سایت اصلی است، تغییر می‌دهد. هکر همچنین می‌تواند از آسیب‌پذیری وب‌سایت سوءاستفاده کند و کاربر را به دام بیندازد. آنها می‌توانند یک جاوا اسکریپت را به‌ منظور تغییر نوار آدرس به وب‌سایت تزریق کنند یا از نقاط ضعف XSS (اسکریپت‌نویسی بین سایتی) نهایت استفاده را ببرند.

فیشینگ تلفنی: در این نوع از فیشینگ، یک هکر خود را به‌عنوان شخصی مورد اعتماد و نماینده موسسه یا شرکتی معتبر  معرفی ‌کرده و اطلاعات مهم را از طریق تلفن از شنونده دریافت می‌کند. این روش نه به وب‌سایت نیاز دارد و نه به هیچ‌گونه ایمیل.

قاپیدن تب: این روش جدیدترین روش فیشینگ است. قاپیدن تب، روشی است که وقتی یک کاربر چند تب باز دارد، به‌طور خودکار (و البته کاملا آرام) آن کاربر را به سایت یک حمله‌کننده هدایت می‌کند.

چگونه می‌توانیم یک کلاهبرداری فیشینگ را شناسایی کنیم؟

اول، دریافت ایمیل از بانک‌تان یا هر موسسه و سازمانی با این مضمون که "به‌ علت فعالیت‌های غیرمجاز، حساب شما در حال بسته شدن است، جهت جلوگیری از تعلیق، حساب خود را بازبینی و تایید کنید."

اگر چنین ایمیلی دریافت کردید، نباید به آن اهمیت دهید. همچنین ممکن است ایمیلی دریافت کنید که در آن نوشته شده باشد "شما در قرعه‌کشی برنده هزار دلار شده‌اید و برای واریز این پول، اطلاعات حساب خود را وارد کنید" که نباید به‌هیچ وجه آن را باور کنید. در مقابل این‌گونه ایمیل‌ها، هوشمندانه عمل کنید.

نکته دوم این‌که ایمیل‌های فیشینگ یک شخص خاص را مورد خطاب قرار نمی‌دهد و در اغلب موارد برای حجم زیادی از کاربران ارسال می‌شود.

از آنجا که کاربران هدف به‌صورت تصادفی انتخاب می‌شوند، احتمالا در ابتدای ایمیل‌ها عباراتی نظیر "مشترک گرامی"، "کاربر گرامی سایت PayPal" و غیره را مشاهده کنید.

آنها معمولا اسم شما را خطاب قرار نمی‌دهند بنابراین اگر چیزی شبیه اینها دیدید به این فکر کنید که ممکن است در دام این شیوه‌ از کلاهبرداری اینترنتی افتاده‌اید.

و آخرین نکته درباره URL فیشینگ است. این امکان وجود دارد به وب‌سایتی هدایت شوید که کاملا شبیه سایت اصلی باشد، ولی باید بدانید ممکن است به سایت فیشینگ رفته باشید.

همواره به URL نگاه کنید تا متوجه شوید آیا در وب‌سایت اصلی هستید یا یک وب‌سایت فیشینگ (وب‌سایت تقلبی).

چگونه از فیشینگ اجتناب کنیم؟

هیچ‌گاه به ایمیل‌های مشکوک که از شما اطلاعات شخصی‌تان را می‌خواهد پاسخ ندهید. همواره قبل از پاسخ دادن یا کلیک روی لینک معرفی شده، ابتدا به منبع آن توجه کنید.

از کلیک کردن روی ابرلینک‌ها پرهیز کنید. هنگامی که یک ایمیل را بررسی می‌کنید، روی ابرلینک‌هایی که در آن وجود دارد کلیک نکنید، به ویژه اگر از یک منبع نامطمئن آن را دریافت کرده‌اید.

شما هرگز متوجه نخواهید شد به کجا فرستاده می‌شوید یا ممکن است با این کار یک کد مخرب را فعال کنید.

برخی ابرلینک‌ها ممکن است شما را به وب‌سایت‌های جعلی که اطلاعات ورود شما را درخواست می‌کنند، هدایت کنند.

همیشه سعی کنید اطلاعات‌تان را در مقابل آخرین تهدیدات امنیتی به‌روز نگه دارید.

بیاموزید چگونه آنها را شناسایی و از آنها دوری کنید. تنها کمی جستجو و تحقیق در اینترنت می‌تواند شما را در برابر خسارت‌های بزرگ حفظ کند.

 

 

آشنایی با تکنولوژی IPS و IDS

آشنایی با تکنولوژی IPS و IDS

IDS چیست؟

IDS مخفف عبارت Intrusion Detection System به معنای سیستم کشف نفوذ می باشد، به منظور نظارت بر تمامی فعالیت های ورودی و خروجی شبکه و شناسایی هرگونه فعالیت مشکوک طراحی شده است. این فعالیت های مشکوک ممکن است، نشان دهنده ی یک حمله به سیستم یا شبکه توسط شخصی که در تلاش است تا سیستم امنیتی را در هم بشکند باشد. IDS یک سیستم مانیتورینگ غیرفعال (Passive) در نظر گرفته می شود، چرا که عملکرد اصلی یک IDS هشدار در مورد فعالیت های مشکوک در حال وقوع است و در متوقف کردن آن ها نقشی ایفا نمی کند. اساسا یک IDS ترافیک شبکه و داده های شما را مورد بررسی قرار می دهد و حملات، موارد سوء استفاده و سایر نقاط آسیپ پذیری را شناسایی می کند. ای دی اس ها می توانند، رویدادهای مشکوک را به چندین روش اطلاع رسانی کنند که شامل نمایش یک آلارم، درج در بخش رویدادها (Logs) یا حتی برقراری ارتباط (مثل تماس تلفنی) با مدیر سیستم می باشد. در برخی از موارد IDS ها درخواست پیکربندی مجدد سیستم به منظور کاهش نفوذهای مشکوک را مطرح می کنند. یکی از کاربردهای IDS تشخیص ترافیک نامتعارف در حال ورود به شبکه و گزارش آن به مدیر سیستم است. IDS به طور خاص به دنبال فعالیت های مشکوک و رویدادهایی می باشد که ممکن است از اثرات ویروس ها، کرم ها و هکرها باشند. این امر بوسیله جستجو در امضاهای نفوذ (گزارش های ذخیره شده از جزئیات ورود به سیستم) یا امضاهای حمله (Attack Signatures) که کرم ها و ویروس های گوناگونی را شناسایی می کنند، انجام می شود. اصلاح IDS گستره وسیعی از محصولات متنوع را در بر می گیرد. یک راه کار IDS می تواند در قالب یک نرم افزار متن باز (Open Source) رایگان و یا به صورت یک نرم افزار امنیتی گران قیمت برای فروش ارائه شود. علاوه بر این برخی از IDSها شامل برنامه های نرم افزاری و سخت افزاری می باشند که در نقاط مختلف از شبکه نصب شده و مورد استفاده قرار می گیرند.

 

آیا IDS همان فایروال است؟

 پاسخ این سوال خیر می باشد. به طور معمول IDS با فایروال اشتباه گرفته شده و یا به عنوان یک جانشین برای آن در نظر گرفته می شود. در حالی که هر یک بصورت مجزا به امنیت شبکه مربوط می باشند. فایروال نفوذها را به منظور جلوگیری از به وقوع پیوستن آن ها جستجو می کند و دسترسی بین شبکه ها را به منظور توقف نفوذها محدود می کند، اما در مورد حملات درون شبکه اطلاع رسانی نمی کند. IDS یک نفوذ مشکوک را شناسایی می کند و اگر نفوذ انجام شد به وسیله آلارم اطلاع رسانی می کند. همچنین IDS ها حملاتی که از درون یک سیستم آغاز می شوند را نیز مورد بررسی قرار می دهد. محافظت کننده های نفوذ به سیستم که مبتنی بر شبکه می باشند، می توانند پکت هایی را که توسط قوانین (rule) ساده فایروال نادیده گرفته می شوند را نیز شناسایی کنند. در حقیقت IDS جایگزینی برای یک فایروال یا یک آنتی ویروس قوی نیست. IDS می بایست به صورت ترکیبی با محصولات امنیتی مثل فایروال و آنتی ویروس در نظر گرفته شود تا بتوانند بصورت یک مجموعه امنیت شبکه را افزایش دهند. به طور عمده می توان تفاوت IDS و فایروال را در این دانست که IDS با جزئیات بیشتری نسبت به فایروال ترافیک شبکه را مورد بررسی قرار می دهد و بر خلاف فایروال که تنها ترافیک ورودی و خروجی را ارزیابی می کند، IDSها ترافیک های درون سیستم را نیز مورد بررسی قرار می دهند.

IPS - یک راه کار امنیتی فعال

IPS مخفف عبارت Intrusion Prevention System به معنای سیستم ممانعت از نفوذ است، مرحله بالاتری از فناوری های امنیتی است که قابلیت فراهم سازی امنیت در تمام سطوح سیستم از هسته ی سیستم عامل گرفته تا پکت های شبکه (بسته های داده ارسالی یا دریافتی در شبکه) را دارا می باشد.IPS سیاست ها و قوانینی را برای ترافیک شبکه حین اعلام آلارم یک IDS هنگام رویارویی با ترافیک مشکوک تعریف می کند، اما این اجازه را نیز به مدیر سیستم می دهد که بتواند عملکرد لازم را تعیین کند. هنگامی که IDS یک حمله بالقوه را اطلاعی رسانی می کند، ای پی اس تلاش می کند تا آن را متوقف کند. IPS همچنین این ظرفیت را دارد که بتواند امضاهای نفوذ شناخته شده در سیستم را متوقف کند. با توجه به تفکر ترکیب IDS و فایروال به منظور محافظت می توان گفت که IPS نسل پیشرفته ی IDS می باشد. در حال حاضر دو نوع IPS وجود دارد. این دو مورد شامل سیستم های ممانعت از نفوذ میزبان محور (host-based intrusion prevention systems) و سیستم های ممانعت از نفوذ شبکه محور (network-based intrusion prevention systems) می شوند.

 

IDS و IPS، کدام یک؟

در حالی که بسیاری از صنایع امنیتی بر این باورند که IPS در آینده بصورت کامل جایگزین IDS خواهد شد، اما عده ای این تفکر را مثل جایگزینی پرتقال با سیب در نظر می گیرند. این عده بر این باورند که IPS و IDS دو راهکار متفاوت می باشند که یکی سیستم مانیتورینگ کشف نفوذ غیرفعال و دیگری سیستم مانیتورینگ ممانعت از نفوذ فعال می باشد. گروه اول بر این باورند که در حالی که امکان ورود ابزارهای فعال به صحنه است، چرا باید از تجهیزات غیرفعال استفاده کرد؟ همچنین در عمل نیز IPS نسل جوانِ IDS بالغ می باشد. اشکالات ذکر شده در مورد IDS می تواند تا حدود زیادی با آموزش و مدیریت مناسب برطرف شود. به علاوه پیاده سازی IDS به مراتب کم هزینه تر می باشد. بسیاری از افراد با توجه به ویژگی های افزوده شده به IPS و اعتقاد به این تفکر که IPS نسل بعدی IDS است، استفاده از IPSها را به IDS ترجیح می دهند.

 

 

 

 

مراحل اتصال دامنه به هاست

مراحل اتصال دامنه به هاست

پس از تهیه دامین و هاست، باید ترتیبی اتخاذ کنید تا زمانی که یک کاربر نام دامنه شما را در مرورگر اینترنت خود وارد نمود، به سرور میزبان وب سایت شما هدایت شده و محتویات آن را مشاهده نماید. در غیر این صورت، کاربران مجبورند تا وب سایت شما را از طریق آدرس IP آن که یک مقدار عددی است (و به خاطر سپردن آن بسیار مشکل است) مشاهده نمایند. اتصال یک دامنه با هاست آن از طریق Name Server ها صورت می پذیرد. وب سایتها با استفاده از نام سرور ها، امکان استفاده از Domain Name ها را به جای آی پی آدرس ها می دهند. درواقع DNS نشان دهنده یک تکنولوژی قدرتمند اینترنت برای تبدیل نام دامنه به آدرس IP است. وظیفه اصلی آن، یک رابط بین آدرس IP، نام سیستم کاربران وب سایت ها و حوزه های مربوطه می باشد.

نحوه عملکرد سیستم DNS

برنامه کار DNS مانند این است که هر بار شما نام یک دامنه را در مرورگر خود وارد می نمائید به طور خودکار در سرور DNS تبدیل به آی پی آدرس دامنه می شود، به عنوان مثال شما نام دامنه "vcenter.ir" را در مرورگرتان وارد می نمائید و این در حالی است که این نام توسط سیستم DNS به IP آدرس  تبدیل می شود، در واقع با این کار از به خاطرسپردن اعداد پیچیده و همچنین ترکیبات گیج کننده برای کاربران جلوگیری می شود.

انواع رکوردها و نحوه ویرایش و عملکرد آنها در DNS Zone

درواقع اغلب شرکت های ارائه دهنده دامنه ، پس از ارائه دامین به کاربران خود، یک پنل مدیریتی نیز در اختیار آنها قرار می دهند که امکانات این پنل ها بسته به شرکت ارائه دهنده این خدمات متفاوت می باشد. در این کنترل پنل مدیریتی، اغلب امکان ثبت Name Server ها و همچنین تغییر آنها به کاربران داده می شود.با استفاده سرویس DNS علاوه بر امکان اعمال تنظیمات در هاستینگ و یا پنل های مدیریتی دامنه، امکان تغییر آی پی آدرس نیز وجود دارد و میتوان IP را به هاست دیگری متصل و مجموعه کاملی از رکوردهای دامنه مانند DNS ، A ، NS ، MX را به راحتی تغییر داد. در واقع هر یک از این رکوردها مسئولیت و ماموریت های خاصی دارند که در این جا شرح مختصری از هر یک را ارائه می دهیم:

رکورد A: کار نگاشت آدرس IP به نام Host را انجام می‌دهد. این ضروری‌ترین حوزه رکورد در اینترنت است.

رکورد CNAME: نام مستعار (آلیاس) یک دامنه یا زیردامنه است. کاربری که تلاش کند به این آلیاس دسترسی پیدا کند به طور خودکار به سروری هدایت خواهد شد که در رکورد A تعیین شده است. با این کار می‌توانید برای یک وب هاستینگ بیش از یک نام داشته باشید. وقتی آدرس IP خود را در رکورد A تغییر دهید رکوردهای CNAME آن دامنه به طور خودکار به IP جدید اشاره خواهند کرد.

تبادل‌گر ایمیل (رکورد MX): نگاشت ترافیک ایمیل به یک سرور ایمیل را انجام می‌دهد. این رکورد می‌تواند یک هاست دیگر با یک آدرس IP باشد. این رکورد باعث می‌شود ایمیل‌های شما به درستی تبادل شوند.

نام سرور (NS): شامل اطلاعات نام سرور آن حوزه می باشد. تنظیم این رکورد به سرورهای DNS دیگر که اطلاعات حاصل از جستچوی نام دامنه در سرورهای DNS را cash می‌کنند نشان می‌دهد که در این حالت سرور شما نقش SOA را برای این دامنه ایفا می‌کند.

شایان ذکر است این قابلیت در میزبانی معمولا توسط یک گزینه به نام DNS Zone Editor در اختیار کاربران قرار داده می شود.

چگونگی ست نمودن Name Server های مربوط به هاست بر روی دامنه

حال به منظور اتصال دامنه به هاستینگ ، در قسمت Name Server در داخل پنل مدیریتی دامنه، می بایست مشخصات هاست خود را وارد نمائید. به عنوان مثال در صورتی که هاست (لینوکسی) خود را از تکین هاست تهیه نموده باشید، می توانید Name Server های ns1.takinhost.com و ns4.takinhost.com را بر روی دامنه خود set نمائید. همچنین جهت دریافت مشخصات مربوط به نام هاست شما می توانید با شرکتی که خدمات هاستینگ خود را دریافت نموده اید تماس حاصل نمائید. شایان ذکر است این اطلاعات پس از تهیه هاست از طریق ایمیل نیز برای کاربران ارسال می گردد. همچنین زمانی که سپری می شود تا NS ها بر روی هاست set شوند بستگی به پسوند دامنه دارد. برای دامنه های ir. معمولا این زمان طولانی تر و ممکن است به طور میانگین تا 24 ساعت به طول انجامد. شایان ذکر است برای دیگر پسوندها مانند com ، .net. و ... بین 3 الی 4 ساعت زمان می برد. حال در صورتی که تمامی مراحل را به درستی انجام داده باشید، می توانید با وارد نمودن نام دامنه تان یا همان آدرس سایتتان در مرورگر، سایت خود را مشاهده نمائید.

دامنه چیست؟

دامنه چیست؟

Domain یا دامنه نام منحصر به فردی است برای شناسایی یک وب سایت در دنیای مجازی . در واقع Domain همان نام وب سایت شما است.

هر دامنه از یک یا چند قسمت تشکیل می شود ، که هر قسمت با (.) جدا می شود.

به عنوان مثال وب سایت شرکت تکین هاست www.takinhost.com را در نظر بگیرید .

در این وب سایت www را Subdomain و takinhost.com را Domain می نامند.

هر دامین با یک پسوند همراه است , که این پسوند معمولا با توجه به نوع فعالیت شما انتخاب می شود.

نمونه ای از پسوند های معروف info ، .biz , .org , .net , .com

 

کاربرد دامنه ها

com. معروفترین و پر استفاده ترین پسوند برای دامنه های سایتهاست . com مخفف Commercial به معنای تجاری است. البته بسیاری از سایت های همه منظوره نیز از پسوند com استفاده میکنند.

net. مخفف واژه Network به معنی شبکه می باشد و عموما توسط شرکتهای ارائه دهنده خدمات اینترنتی و شبکه های اطلاع رسانی مورد استفاده قرار می گیرد.

org. اختصار واژه Organizations به معنی سازمان ‌، تشکیلات‌ میباشد و معمولاْ توسط مؤسسات و سازمانهای غیر انتفاعی که غالباْ فعالیت غیر تجاری (یا حتی تجاری) دارند مورد استفاده قرار می گیرد.

info. اختصار واژه Information به معنی اطلاعات می باشد که در سایت هایی مورد استفاده قرار می گیرد که بنحوی با امر اطلاع رسانی در هر موردی، مرتبط می باشند. انواع اطلاع رسانی در رشته هایی مانند علوم، معرفی محصولات، معرفی خدمات و ... اختصاص یافته اند.

gov. اختصار واژه Government به معنی دولت می باشد و این پسوند مربوط به نهادهای دولتی است.

edu. مخفف واژه Education به معنی آموختن دانش می باشد و برای مقاصد تعلیمی چون پایگاه های آموزشی به کار می رود.

biz. مخفف Business به معنی تجارت می باشد که خــاص سایتهای شغلی - تجارتی به ویژه خدمات مربوط به تجارت الکترونیکی، ایجاد گشته است.

web. پسوند سایت هایی که به مباحث Web می پردازند.

name. این اولین نوع پسوندی است که خاص افراد (اشخاص حقیقی) ایجاد شده است. در حقیقت کلیه افرادی که به هر منظور شخصی می خواهند برای خودشان Website ایجاد کنند میتوانند از این پسوند استفاده کنند.

int. اختصار واژه International به معنی بین المللی می باشد که حوزه اینترنتی سازمان های بین المللی را نشان می دهند.

ac. پسوند دامنه ملی جزایر آسکنشن (Ascention Islands) است. از طرفی برای مراکز ارائه دهنده سرویس هم بکار می رود ، به شرطی که اداره کامپیوتری ، اینترنتی، بدون هر گونه وابسته ای،نیروهای جدیدی استخدام نماید.

ws. پسوند دامنه ملی کشور ساموا (Western Samoa) است ولی بخاطر مشابهت آن با مخفف کلمه (WebSite) مورد توجه فراوان قرار گرفته است و می تواند هر نوع وب سایتی را در بر گیرد.

tv. این نوع پسوند با آنکه مخصوص دامنه ملی کشور توالو (Tuvalu) است ولی بخاطر مشابهت آن با مخفف کلمه (Television) مورد توجه شبکه های تلویزیونی و ماهواره ای قرار گرفته است و برای این منظور نیز مورد استفاده قرار می گردد.

Travel. این پسوند مختص شرکت ها و سازمان های ارائه دهنده خدمات مسافرتی می باشد.

mobi. این پسوند برای پایگاهای فروش و سرویس دهی محصولات موبایل می باشد.

انواع کنترل پنل های هاست ویندوز

انواع کنترل پنل های هاست ویندوز

سرور هاست ویندوز برای افرادی که که از برنامه های ASP و یا .NET و بانک اطلاعاتی MSSQL استفاده می کنند ،  مورد استفاده می باشد و شرکت های ارائه دهنده هاست کنترل پنل های مختلفی برای اینکه کاربران فضای میزبانی خود را کنترل و مدیریت کند در اختیار آن ها قرار می دهند .که پر استفاده ترین آنها شامل کنترل پنل های زیر می باشند :

کنترل پنل DotNetPanel :

این کنترل پنل به طور کامل بر اساس تکنولوژی  Net Framework.  می باشد و سازگار با انواع ویندوز می باشند و برای سایت های استفاده می شوند که  از زبان برنامه نویسی php یا ASP.net استفاده می کنند و نسبت به بقییه کنترل پنل ها کامل تر می باشد.

پلسک (Plesk) :

از کنترل پنل های پر استفاده می باشد معمولا تحت ویندوز می باشد و برای سایت های استفاده می شوند که  از زبان برنامه نویسی ASP یا ASP.net استفاده می کنند. البته روی  لینوکس هم  استفاده‌ می شود.استفاده از این کنترل پنل آسان می باشد و مورد پسند کاربر واقع می شود و تعداد زیادی کاربر از این کنترل پنل استفاده می کنند.

حداقل پیش نیاز سخت افزاری برای نصب و اجرای Plesk تحت OS Windows :

پردازشگر 1 GHz
512 مگابایت RAM
هارد دیسک 350 مگابایت

هلم (Helm) :

این کنترل پنل از کنترل پنل های قوی ویندوز می باشد و به وسیله این کنترل پنل می توانید یک یا چند سرور را با هم مدیریت کنید.و این کنترل پنل را به عنوان کاملترین کنترل پنل توصیه می کنند.

وب سایت پنل  (Websitepanel) :

این کنترل پنل اجازه مدیریت سرورتان ، با یک ساختار قوی را می دهد.. با این پنل می توانید سایتتان  ، حساب اف تی پی، بانکهای اطلاعاتی و ... را از قسمت مدیریت کنترل نمایید.